Ter gelegenheid van de gloednieuwe restauraties van Trois Couleurs: Bleu, Blanc en Rouge en La Double Vie De Véronique vertonen we vanaf februari in een klein retrospectief de belangrijkste speelfilms van de Poolse grootmeester Krzysztof Kieslowski.

Karol, een Poolse kapper in Parijs, wordt na een half jaar huwelijk met de beeldschone en rijke Dominique gedumpt vanwege zijn impotentie. Na de uitspraak van de rechtbank verliest Karol alles: zijn geloof in de liefde, zijn vrouw, plus de kapsalon waarin hij al zijn spaarcenten had geïnvesteerd.

Hij kan niet terug naar zijn vaderland want hij heeft geld noch paspoort en bovendien zit de politie hem op de hielen. Mikolaj, een landgenoot die hij in de metro leert kennen, schiet hem te hulp. Terug in Polen stort Karol zich op diverse projecten en beseft hoe hij de liefde van zijn ex-vrouw kan herwinnen.

Krzysztof Kieslowski's tweede deel van zijn verpletterende trilogie over vrijheid, gelijkheid en broederschap is een prikkelende komedie waarin de kleur wit overheerst. Dit keer staat zijn visie op het tweede beginsel van de Franse republiek centraal: gelijkheid, alhoewel ‘ongelijkheid’ hier meer van toepassing is.

Trois Couleurs: Blanc is zowel een donkere komedie over de economische ongelijkheden van Oost- en West-Europa, als een sublieme mijmering over ontspoorde liefde. Op het Filmfestival van Berlijn van 1994 won Kieslowski onder andere de Zilveren Beer voor beste regisseur.

Bijzonderheden

Krzysztof Kieslowski (1941 - 1996) wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke regisseurs uit de jaren '80 en '90, wiens veelzijdige oeuvre ook nu nog regisseurs weet te inspireren. Kieslowski wilde “films maken over de meest innerlijke gedachten en emoties van mensen, over datgene wat ze niet aan anderen laten zien”. Afgestudeerd aan de Poolse filmschool in Lodz maakte Kieslowski in de jaren '70 voornamelijk documentaires, waarin hij het dagelijkse leven in een totalitaire staat vastlegde, scherpe observaties die hem regelmatig in aanraking brachten met de censuur. Hij brak internationaal door met de tiendelige filmserie Dekalog, waarin hij de betekenis van de Tien Geboden voor de moderne mens onderzocht. Na de val van de Berlijnse Muur in 1989 stond niets meer in de weg van een internationale carrière: La Double Vie De Véronique (1991) en vooral het op de kleuren van de Franse vlag gebaseerde drieluik Trois Couleurs: Bleu, Blanc en Rouge (1993 - 1994), met in de hoofdrollen de Franse steractrices Irène Jacob, Juliette Binoche en Julie Delpy, zijn Kieslowski’s meest gestileerde films, maar handelen tegelijkertijd over aardse thema’s als liefde, verlies en bedrog, en vonden wereldwijd een publiek.