Ter gelegenheid van de release van Le Pot-Au-Feu vertonen we een eerdere film van regisseur Anh Hung Tran. Eternité is iets bijzonders, een film die je overspoelt met klank en beeld, en je meesleurt in de voortkabbelende cyclus van het leven. Wat ons betreft kennen te weinig mensen deze juweel van een film.

Het verhaal begint aan het eind van de 19e eeuw, wanneer de 20 jaar oude Valentine trouwt met Jules. Aan het eind van de 20ste eeuw rent diens overgrootkleindochter over een brug en eindigt ze in de armen van de man die ze liefheeft. Tussen deze twee momenten ontmoeten diverse mannen en vrouwen elkaar, worden ze verliefd en volgen wij een eeuw lang hun romantische lot terwijl zij bouwen aan een familiedynastie

Éternité is een subtiele verfilming van de familiekroniek L’élégance des Veuves, de roman waarin Alice Ferney haar familiegeschiedenis beschreef. De cyclus van het leven wordt verteld in een bijzondere stijl en vorm: tableau vivant-achtige beelden van zonovergoten, weelderige landgoederen en rijke mensen, die eerst vredig en gelukkig in landhuizen wonen, en later in chique appartementen. Dit alles wordt begeleid door prachtige klassieke muziek.

Éternité vertelt de kroniek van een familie die bijna honderd jaar en vijf generaties beslaat. Nieuwe geboortes, nieuwe huwelijken, nieuwe sterfgevallen, goede en slechte dagen. Elke generatie krijgt onvermijdelijk te maken met pijn, liefde en de dood. Het leven zet zich voort, maar is niet oneindig.

Dan besef je dat alles vluchtig is en dat we allemaal maar passanten zijn. Dat inzicht raakt je diep aan het eind van de film.

Bijzonderheden

Anh Hung Tran werd geboren op 23 december 1962 in het zuiden van Vietnam. Na de val van Saigon aan het einde van de Vietnamoorlog in 1975 emigreerde hij op 12-jarige leeftijd naar Frankrijk. Hij studeerde daar filosofie aan een universiteit. Bij toeval zag hij de film A Man Escaped van Robert Bresson en besloot in plaats daarvan film te gaan studeren. Van 1985 tot 1987 studeerde hij aan de filmschool École Louis-Lumière te Parijs. Voor zijn speelfilmdebuut, L'Odeur De La Papaye Verte, dat zich afspeelt in Vietnam, won Tran in 1993 op het filmfestival van Cannes een Gouden Camera voor de beste debuutfilm. Hoewel de film zich afspeelt in Vietnam, werd de film volledig in een studio in Frankrijk opgenomen. Voor zijn volgende film, Cyclo, keerde Tran terug naar Vietnam. De film vertelt meerdere verhalen over de onderklasse in Saigon. In 1995 won de film geheel onverwachts een Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië. Tran maakte daarna nog één film in Vietnam om vervolgens films in Japan en Frankrijk te regisseren. Hij werd sterk beïnvloed door Europese en Japanse regisseurs zoals Ingmar Bergman, Akira Kurosawa, Andrei Tarkovsky en Yasujiro Ozu.