Filmhuis De Spiegel trapt het nieuwe jaar af met een tijdloze klassieker over de verwoestende invloed van menselijke productie en consumptie op Moeder Aarde. Laat je inspireren, en begin filmjaar 2025 met deze eenmalige voorstelling van Koyaanisqatsi op 02 januari. We wensen onze bezoekers alvast een gezegend nieuw filmjaar toe.

Koyaanisqatsi komt uit de Hopi-taal, de oudste Indianenstam in de Verenigde Staten, en betekent zoveel als een leven uit balans. Regisseur Godfrey Reggio besloot deze documentaire te maken nadat hij een tijd bij het indianenvolk had geleefd en van hen het verwijt te horen had gekregen dat de zogenaamde beschaafde Amerikaan niet leefde maar door zijn technologische uitvindingen werd geleefd. Koyaanisqatsi is dan ook een poging om de kijker aan het denken te zetten over de westerse beschaving.

Zeven jaar lang werkte Reggio aan deze documentaire en gaf hem terloops een fascinerende titel mee. Zonder verhaal, zonder dialogen, zonder acteurs maar met een waterval aan beelden. Indrukwekkende landschappen, steile, rode rotskammen, voorbijvliegende wolkenschaduwen, de nacht die over Colorado valt, worden verbonden aan stadsvergezichten met wolkenkrabbers, slierten auto's, voortbewegende mensenzeeën. En dat allemaal ritmisch op muziek gezet door componist Philip Glass, wiens muziek de film doet ademen.

Een profetische film over hoe we de aarde uitputten en een cinematografisch pleidooi om de balans te herstellen.