Ter gelegenheid van de release van Le Pot-Au-Feu vertonen we een eerdere film van regisseur Anh Hung Tran. Eternité is iets bijzonders, een film die je overspoelt met klank en beeld, en je meesleurt in de voortkabbelende cyclus van het leven. Wat ons betreft kennen te weinig mensen deze juweel van een film.

Kaviaar gedrapeerd op verse oesters, kalfsrug, fricassée, tarbot in melk, rivierkreeften, alles begeleid door de voortreffelijkste sauzen: chefkok Eugénie is een ware tovenaar in de keuken van gastronoom Dodin Bouffant. De twee hebben een harmonieuze verhouding, waarin de liefde voor de klassieke Franse keuken de gedeelde passie is. Eén ding zit Dodin echter dwars: Eugénie weigert met hem te trouwen – om haar voor het huwelijk te winnen besluit hij voor zijn geliefde te koken.

Voor Le Pot-Au-Feu nam de Vietnamese regisseur Anh Hung Tran de roman ‘La Vie Et La Passion De Dodin-Bouffant, Gourmet’ van Marcel Rouff tot uitgangspunt. De vertelling uit de late 19e eeuw, verhaalt over de geneugten van koken, proeven en eten als een van de pijlers van de Franse cultuur. Het is die liefde die we terugzien in de film, waarin de gerechten zó goed smaken dat het keukenhulpje regelmatig tot tranen toe geroerd is.

Le Pot-Au-Feu is een zintuiglijke film die eerder dit jaar op het filmfestival van Cannes de prijs voor beste regisseur won.

Bijzonderheden

Anh Hung Tran werd geboren op 23 december 1962 in het zuiden van Vietnam. Na de val van Saigon aan het einde van de Vietnamoorlog in 1975 emigreerde hij op 12-jarige leeftijd naar Frankrijk. Hij studeerde daar filosofie aan een universiteit. Bij toeval zag hij de film A Man Escaped van Robert Bresson en besloot in plaats daarvan film te gaan studeren. Van 1985 tot 1987 studeerde hij aan de filmschool École Louis-Lumière te Parijs. Voor zijn speelfilmdebuut, L'Odeur De La Papaye Verte, dat zich afspeelt in Vietnam, won Tran in 1993 op het filmfestival van Cannes een Gouden Camera voor de beste debuutfilm. Hoewel de film zich afspeelt in Vietnam, werd de film volledig in een studio in Frankrijk opgenomen. Voor zijn volgende film, Cyclo, keerde Tran terug naar Vietnam. De film vertelt meerdere verhalen over de onderklasse in Saigon. In 1995 won de film geheel onverwachts een Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië. Tran maakte daarna nog één film in Vietnam om vervolgens films in Japan en Frankrijk te regisseren. Hij werd sterk beïnvloed door Europese en Japanse regisseurs zoals Ingmar Bergman, Akira Kurosawa, Andrei Tarkovsky en Yasujiro Ozu.