Keulen, 24 januari 1975. Tiener Vera Brandes (Mala Emde) begint al op jonge leeftijd met het produceren en promoten van muziekconcerten. Praktisch eigenhandig heeft ze gezorgd dat Keith Jarretts concert tot stand is gekomen. Deze vlotte, interessante en sterk geacteerde film kun je niet anders dan een succes noemen.

Er staat een groot optreden van jazzpianist Keith Jarrett (John Magaro)op de planning, maar door de eindeloze reeks aan onvoorziene problemen zit het Vera tijdens de voorbereidingen bepaald niet mee. Toch blijft ze geloven in de kracht van muziek en zet ze alles op het spel om het grootste soloconcert in de geschiedenis van jazzmuziek te laten plaatsvinden.
Ido Fluks Köln 75 bevat veel meer dan muziek alleen. De film wil naast het belichten van de aanloop naar het evenement van jazzpianist Keith Jarrett niet alleen een beeld schetsen van het muzieklandschap in Duitsland en Keulen maar ook van de politieke, sociaal- economische situatie in die tijd. Bovenal moet Köln 75 het verhaal zijn van tiener Vera Brandes.
Het feit dat de passie, talenten en het doorzettingsvermogen van het achttienjarig meisje (indirect) verantwoordelijk waren voor dit wereldberoemde concert – en het bestverkopende solo piano-album aller tijden – is natuurlijk een waanzinnig verhaal.
Dat Vera een passie heeft voor jazz is duidelijk, maar daarnaast vecht ze tegen het ‘establishment’: het juk van haar kortzichtige vader en in algemene zin de ‘patriarchie’. Maar misschien wil ze wel gewoon voorkomen dat ze net als haar vader tandarts moet worden.